Topkapı Sarayı Cinayetleri (2) Kara Ahmet Paşa

Topkapı Sarayı Cinayetleri (2) Kara Ahmet Paşa

Hürrem Sultan-Rüstem Paşa ikilisinin ikinci Veziriazam kurbanı, adil, insaflı, hayırsever bir kişi ve aynı zamanda ordunun teveccühünü kazanmış bir kumandan olan Kara Ahmet Paşa'ydı. Yukarıda, Kara Ahmet Paşa'nın öldürüldüğü kapı görülüyor...

Kanuni'nin, Hürrem'den dünyaya gelen oğlu Selim'in veliaht olabilmesi için, Mahidevran adındaki cariyeden doğan Mustafa'nın ortadan kalkması gerekiyordu. Damat Makbul İbrahim Paşa'nın (Pargalı) katli de, bu imkanı sağlamış oldu.

Rüstem Paşa ile Hürrem Sultan, bu işi fevkalade maharetle başardılar. Pargalı İbrahim Paşa'nın öldürülmesi hadisesi, halk üzerinde hiç de fena bir tesir yapmadı ama, Mustafa'nınki öyle olmadı. Halk ve ordu arasında şiddetle başgösteren hoşnutsuzluk büyüdü, büyüdü ve nihayet Rüstem Paşa'nın azliyle sükunet bulabildi.

(Solda: Kara Ahmet Paşa'nın vezirlerle son toplantısını yaptığı Kubbealtı...)
Rüstem'in yerine Veziriazamlığa getirilecek adamın, dürüst ve sevilen bir sima olması lazımdı. Burada Kara Ahmet Paşa'dan daha münasibi olamazdı. Kara Ahmet Paşa, zaten Şehzade Mustafa'nın yakını idi. Hatta bir rivayete göre Paşa, Şehzade'nin öldürüleceğini gizlice haber almış, babasının davetine gitmemesini bile tavsiye etmişti. Bunun için de, veziriazamlık kendisine teklif olunduğu zaman, başına bir felaket gelmesi ihtimalini düşünerek, önce kabul etmemişti.

Kanuni ısrar edince, razı oldu. Kara Ahmet Paşa, adil, insaflı, hayırsever bir vezir ve ordunun teveccühünü kazanmış bir kumandandı. Aynı zamanda Yavuz Sultan Selim'in kızı ve Kanuni Süleyman'ın kardeşi Fatma Sultan'la evliydi. Şehzade Mustafa vakası biraz unutulduktan sonra, Rüstem Paşa'nın tekrar iş başına gelmesi lazımdı. Nasıl olacaktı bu iş? Ahmet Paşa'nın bertaraf edilmesi kabil değildi. Bir adamın durup dururken öldürülmesi zor bir işti.

Kanuni Sultan Süleyman, böyle kirli işlere girişmek istemiyordu. Ama, Hürrem ve Rüstem bu işi kafalarına koymuşlar, çare düşünüyorlardı. Hürrem, Mihrimah ve Rüstem (Mihrimah Sultan ile Rüstem Paşa evliydi), bu üçlü kumpanya, baş başa verdi. Aslı esası olmayan bir takım iftiralar uydurdular. Mısır halkını ağır vergiye mahkûm ettiğini, Düzme Mustafa vakasında parmağı olduğunu iddia ederek. Padişah'tan, Kara Ahmet Paşa'nın katli fermanını aldılar.

1553 senesi Kasım'ının altıncı günü, Topkapı Sarayı Kubbealtı vezirlerinin toplantısı vardı... Günlerden cuma idi... Kara Ahmet Paşa, Kubbealtı vezirleriyle mühim memleket işlerini uzun uzun görüşmüştü. Meclis sona ereceği sırada, Çavuşbaşı Padişah'ın kendisini arz odasında beklediğini haber verdi. Divandan sonra zaten Veziriazam'ın, arz odasına giderek, Hünkar'a devlet işleri hakkında malumat vermesi adetti.

(Solda: Kara Ahmet Paşa'nın divan kararlarını, Padişah'a arzetmek üzere Babüssaade'ye doğru yürüdüğü yol.)
Veziriazam, elinde birtakım evrak ye dosyalarla Ağalar Kapısı'na doğru yürüdü. Kapıya yaklaştığı sırada, Bostancıbaşı, öteki vezirlerin durmalarını söyledi. Herkes fevkalâde bir hadisenin olacağını anlamış gibiydi. Paşa, yalnız olarak kapıdan girdi. Babüssaade'nin iki yanında gizlenmiş olan cellatlar, fırlayıp Veziriazam'ın üzerine çullandı ve birkaç dakikada işini bitiriverdi.

Topkapı'da, Kara Ahmet Paşa'nın ölümünden sonra, Kanuni tarafından tamamlanmış bir camii vardır ki, kendisi bu caminin cadde üzerinde bulunan türbesinde gömülüdür.

Mektep, medrese gibi bir hayli hayratı olan Kara Ahmet Paşa'nın, bir iftira yüzünden öldürülmesi, Osmanlı tarihinde, kıymetli bir Veziriazam'ın harcanmasına sebep olmuştur.

Derviş Musa” nasıl “Merkez Efendi” oldu!


Bir gün Sümbül Sinan Efendi, bir gün ders esnasında dervişlerini çetin bir imtihana tâbî tuttu. Onlara dedi ki: - Ey bir avuç topraktan ibaret olan canlar! Bu âlemin nasıl yaratılmasını isterdiniz?
Her derviş kendi gönlünce cevaplar sundu. Sıra Muslihuddin Musa Efendi’ye geldi ve yüzünde elmaslar oynaşan Sümbül Efendi tatlı bir tebessümle:
- Eee, bir de sen söyle bakalım Musa Efendi, sen nasıl bir dünya isterdin?

“Âlem bir nizam içinde”
Musa Efendi başını kaldırmadan cevap verdi:
- Efendim, bu âlem öyle tatlı bir nizam içinde ki; buna bir şey ilâve etmek veya bir şeyi eksiltmek düşünülemez!
Sümbül Efendinin istediği de buydu. Ay yüzünde görülmemiş bir ışık belirdi ve dedi:
- Aferin derviş Musa! Demek her şey merkezinde, böyle olmalıydı diyorsun! Öyleyse senin adın bundan böyle Merkez Muslihuddin olsun!
Bundan sonra derviş Musa, “Merkez Efendi” ismiyle gönüllerde taht kurdu...
***
Yine dervişlerin Sümbül Efendi etrafında birer pervane misali döndüğü günlerden biri, Sümbül Efendi dervişlerini imtihana tutmak istedi.
- Ey dervişler, her birinizden birer demet çiçek istiyorum, dedi.
Bütün dervişler dışarı süzüldü. Kırlara, bahçelere doğru koştular ve demet demet, kucak kucak çiçekler topladılar.

“Hangi çiçeğe
el atsam...”
Ancak Merkez Efendi düşünceliydi. Elinde, tek bir tane solmuş, kurumuş, cevheri gitmiş papatya vardı. Sümbül Efendi’nin önüne varıp boyun büktü ve:
- Efendim, hangi çiçeğe el atsam, onu Allah Allah diye zikreder buldum ve koparamadım, kusurum affola, dedi
Zaten Sümbül Efendi’nin beklediği de bu değil miydi... Bu asil davranış karşısında bütün dervişlerin başı önlerine eğilmişti...

24.10.2005

Fırsatçı Macar Kralı Ladislas’ın sonu!..


Osmanlı tahtına çocuk yaşta birinin çıkmasını fırsat bilen Macar Kralı Ladislas, derhal yaptığı antlaşmayı bozarak savaş hazırlıklarına başladı... Haçlı ordusu kasım ayının dokuzuncu günü Varna şehrine girdi. Müttefikler ordusunun saldırı hazırlıkları yaptığını haber alan Osmanlılar ise derhal bir harp meclisi topladılar. Bu mecliste Sultan Murad’a mektup yazılmasına karar verildi. Bu mektupta Sultan Murad’a derhal tahtına çıkmasının gerekliliği bildirilmişti. Sultan Murad ise mektupa şöyle cevap veriyordu;

“Din ve devleti korusun!”
“Oğlumuz Sultan Mehmed’e saltanat tahtını devretmekten maksadımız, bundan böyle istirahat etmekten ibarettir. Padişahlık kendine lazımsa din ve devleti korusun!”
Bunun üzerine Sultan Mehmed, ikinci bir mektup yazarak şöyle dedi;
“Cihan sultanlığı kendisine ait ise, tahtının başına gelip düşmana ders vermesi farzdır. Yok padişah biz isek verilen emre uymak üzerlerine elzemdir!”
Bunun üzerine derhal harekete geçen Sultan Murad Han, topladığı 40.000 kişilik ordusu ile Edirne’ye hareket etti ve Rumeli’ye geçti. Süratli bir emirle ordu savaş meydanına yani düşmanın daha önceden geldiği Varna önlerine geldi...
Bu sırada Osmanlı ordusu yaklaşık 100.000 kişiyi bulmaktaydı ve savaş düzeni tıpkı Niğbolu Savaşı’ndaki düzene benzemekteydi...

Kahraman “Koca Hızır”
Savaşın başlamasıyla iki ordu da birbirlerine şiddetli hücumlarda bulundular. Bir ara müttefikler ordusu üst üste birkaç başarı kazandı. Bu arada Macar Kralı Ladislas da savaşın kesin sonucunu kendisi belirlemek için 500 seçkin askeriyle Yeniçerilere doğru ilerlemeye başladı. Bir anda bu kuvvetin etrafını saran Yeniçeriler birçok düşmanı öldürdüler. Ayrıca “Koca Hızır” adında bir Yeniçeri Macar Kralı Ladislas’ın kellesini padişaha getirdi. Bunu gören birçok düşman askeri de kaçmaya başladılar. Böylece Osmanlılar yeni bir zafer kazanmış oldular...